In een van de eerste systematische literatuuroverzichten van dit jaar over gedeelde besluitvorming (Shay LA et al., Med Decis Making 2015), is onderzocht wat het huidige bewijsmateriaal is voor het effect van gedeelde besluitvorming op patiëntgerelateerde uitkomsten.

In 39 studies bleek hiernaar onderzoek te zijn verricht. De uitkomsten waren vooral gebaseerd op wat patiënten zelf rapporteerden. Als patiënten vonden dat gedeelde besluitvorming was toegepast, bleek slechts in gemiddeld 43% van de metingen een positieve relatie te bestaan tussen gedeelde besluitvorming en patiëntenuitkomsten. Deze positieve uitkomsten betroffen in 54% het gebied van affectie/cognitie (bijv. meer tevredenheid, minder keuzestress), 37% het gedrag (bijv. therapietrouw) en 25% de gezondheid (bijv. bloeddruk, kwaliteit van leven).

De conclusie van de auteurs is dat gedeelde besluitvorming, indien patiënten vinden dat dit is toegepast, wel leidt tot een verbetering in affectief-cognitieve uitkomsten, maar niet op het gebied van gedrag of gezondheid. Het blijft lastig te beoordelen wanneer een patiënt vindt dat gedeelde besluitvorming daadwerkelijk is toegepast.