Er zijn vele meetinstrumenten beschikbaar om de mate van SDM (gedeelde besluitvorming) in de praktijk te meten, zowel bij patiënten als bij zorgverleners.

Hieronder volgt een (groeiende) lijst mogelijke meetinstrumenten:

• De Control Preference Scale (CPS): Eén vraag over de mate waarin een patiënt SDM wil, of SDM ervaren heeft, in de spreekkamer.
  • Literatuur: Degner LF et al, Can J Nurs Res. 1997; Solari A et al, PLoS One 2013.
• Het OPTION instrument: een objectieve meetmethode voor de mate waarin de zorgverlener de patiënt betrekt bij de besluitvorming tijdens het gesprek in de spreekkamer.
  • De Nederlandse versie (inclusief handleiding) van het OPTION-5 instrument.
  • Literatuur: Stubenrouch FE et al, Pat Educ Couns. 2016;99(6):1062-8.
• De SDM-Q-9 vragenlijst: 9 vragen voor patiënten om te scoren in hoeverre zij vinden dat zij betrokken zijn bij de besluitvorming.
  • Literatuur: Rodenburg-Vandenbussche S et al, PLoS One. 2015;10(7):e0132158.
• De SDM-Q-Doc vragenlijst: 9 vragen voor zorgverleners om te scoren in hoeverre zij vinden dat zij de patiënt hebben betrokken bij de besluitvorming.
  • Literatuur: Rodenburg-Vandenbussche S et al, PLoS One. 2015;10(7):e0132158.
• De CollaboRATE vragenlijst: 3 vragen om de mate waarin de zorgverlener zijn best heeft gedaan om de patiënt te betrekken bij de besluitvorming.
  • Zie www.collaboratescore.org. Hier is ook een Nederlandse versie beschikbaar.
• De Decisional Conflict Scale (DCS): 16 vragen die de mate van keuzestress peilen.
  • De Nederlandse DCS vragenlijst.
  • De (Engelstalige) DCS-handleiding, ook om DCS-scores te berekenen.
  • Literatuur: Koedoot N et al. Patient Education and Counseling. 2001;45:187-93.